Fritz
Bracht (ur. 18 stycznia 1899 w Heiden, zm. 9 maja 1945 w
Kudowie-Zdroju) – niemiecki zbrodniarz, gauleiter i nadprezydent
Prowincji Górny Śląsk oraz SA-Gruppenführer .
Po ukończeniu
siedmioletniej szkoły ludowej w 1913, przez następne cztery lata
kontynuował naukę w szkole zawodowej, zdobywając zawód ogrodnika. W 1917
zgłosił się jako ochotnik do armii. W sierpniu 1918 został wzięty do
niewoli angielskiej, w której przebywał do grudnia 1919. Do 1927 pracował jako ślusarz maszynowy.
Wstąpił do NSDAP w 1927 (nr legitymacji partyjnej 77 890), był także
członkiem SA. Karierę partyjną rozpoczynał w Wesfalii. W 1928 roku
został kolejno bezirkleiterem i kreisleiterem NSDAP w Altonie. Po
dojściu nazistów do władzy w Niemczech wybrano go jako posła do
Reichstagu. W 1935 Bracht objął stanowisko zastępcy nadprezydenta
niemieckiej części Śląska. W 1939 gauleiter Josef Wagner w poufnej
opinii organizacyjnej wyraził się o nim: Bracht ma duże zdolności
organizatorskie, posiada umiejętność przemawiania, pod względem
światopoglądu politycznego jest narodowym socjalistą w najlepszym tego
słowa znaczeniu. W 1941 został gauleiterem i nadprezydentem Górnego
Śląska, który został przyłączony do III Rzeszy po ataku na Polskę.
Bracht jest odpowiedzialny za zbrodnie na narodzie polskim, zwłaszcza za
jego przymusową germanizację i masowe deportacje ludności cywilnej. W
zakresie jego jurysdykcji znajdował się obóz Auschwitz-Birkenau. Bracht
był także wraz z Heinrichem Himmlerem świadkiem eksterminacji Żydów w
komorach gazowych w Brzezince latem 1942. W marcu 1944 Joseph Goebbels
wyraził się, że Bracht i Hanke to najlepiej pracujący gauleiterzy.
W
pamiętnikach niemieckiego generała Hansa von Ahlfena, jest taka
wypowiedź na temat Brachta: popełniono kardynalny błąd, pozwalając mu
decydować o obronie Śląska. 9 maja 1945 Bracht popełnił samobójstwo wraz
z żoną Paulą w miejscowości Bad Kudowa, obecnie Kudowa-Zdrój.
Bracht (z prawej) ze sztabem ogląda model niemieckie wioski, planowanej
dla osadnictwa na wschodzie.
