Karol Miarka z żoną.
Karol
Miarka zwany Starszym lub Ojcem (ur. 22 października 1825 w
Pielgrzymowicach, zm. 15 sierpnia 1882 w Cieszynie) – polski działacz
społeczny na Górnym Śląsku, nauczyciel, pisarz, publicysta i drukarz.
Inicjator utworzenia i organizator wielu polskich organizacji
społecznych oraz gospodarczych. Był czynnym organizatorem górnośląskiego ruchu społecznego i
kulturalnego, przyczynił się znacznie do nawiązania kontaktów Górnego
Śląska z innymi dzielnicami Polski.
W latach 1868–1869 redagował czasopisma "Zwiastun
Górnośląski", a następnie w Królewskiej Hucie (dzisiejszym Chorzowie)
wydawał "Katolika" (1869-80), jedno z ważniejszych pism walczących o
polskość ludu górnośląskiego. Założył nakładową Księgarnię Katolicką, w 1870
zainicjował serię Biblioteka Katolicka, wydawał kalendarze; powołał
stowarzyszenie "Kasyno Katolickie", w którym od 1870 r. organizował
amatorskie spotkania teatralne, Kółko Katolickie, Spółkę Poczciwych Wiarusów,
Górnośląskie Towarzystwo Kredytowe Włościan w Mikołowie i inne. Związany z
niemiecką partią Centrum, przeciwstawiał się polityce kulturkampfu i
germanizacji, za co był prześladowany i kilkakrotnie więziony. W ciągu 10 lat
wytoczono mu 16 procesów w wyniku, których skazywano go na więzienie lub kary
finansowe.
W latach 1875–1880 kontynuował działalność w Mikołowie,
gdzie założył drukarnię; poza "Katolikiem" wydawał inne pisma, jak
tygodnik o charakterze oświatowo - moralistycznym "Monika". Twórczość
publicystyczną i literacką traktował na równi, wiążąc je z konkretną sytuacją
na Górnym Śląsku. W roku 1876 uczestniczył w akcjach do parlamentu i kandydował
na posła. W 1879 roku założył komitet pomocy dla głodującej ludności Śląska. W
roku 1881 ze względu na zły stan zdrowia, kolejny wyrok sądowy oraz szykany
władz sprzedał "Katolika" ks. Stanisławowi Radziejewskiemu, a
drukarnię przekazał synowi również Karolowi, który w 1894 roku przekształcił go
w nowoczesny zakład poligraficzny.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz